DÜNYADAN AKLIMDA KALAN
Bugün ahretliğimin ilk günü. Ahretliğin ilk cümlesi
n’olurdu gibi bir soru çok anlamsız. Çünkü ahretin, rüya da olsa, içine giriyorsun. Romana girilemiyor mesela,
ancak yüzeyde gezersin.
Neyse ayakkabılarımı çıkarıp girdim ahrete. Anneler
ayakkabılarını çıkarmamışlardı. Meleklerden biri sordu:
-Yediğin içtiğin senin olsun, gördüğünü anlat? Soru
değil de emir gibiydi.
-Size yemin ederim ki yediğim içtiğim ve gördüğüm
arasında büyük fark var! Ama yine yemin ederim ki ezogelin ve mercimek arasında
bi fark yok!
Bazı anneler homurdandı. Salça sesleri duydum.
Cennetten ikinci kuşak kovulma başlamıştı. Dünyaya olan inancım daha da arttı.
Almancı gibi hissettim. Memleketime, benim olana garip bi bağlılık.
Bazı anneler ayaklarına patik giymeye başlamışlardı
bile. Cennet patiklerin altındaydı. Cennet pratik aklın uzağındaydı.
A.Recep ÖZDAŞ
Yorumlar
Yorum Gönder