Herkesin büyüdüğünü anladığı bir an vardır.
Ne üniversiteyi kazandığımda ne de öğretmen
olduğumda gelmedi bu an. Ben büyüdüğümü My Dying Bride grubunun "For My
Fallen Angel " şarkısını 12 sene önceki gibi balkonun aynı köşesinde aynı
şekil semalde dinlediğimde atlama hissinin gelmemesinden,hatta hiç bir hissin
gelmemesinden anladım. Çünkü bu hayat böyledir dostlar.Bunu okudugunuzda
derdini zikiim diye düşünmüş olabilirsiniz, ben de öyle düşünüyorum.
Herkesin işediği bir an vardır.
Bir gün öğretmenler tuvaletine girmiştim. Çünkü
insanlar bazen tuvalete girer. Sigarasini yakmış ve bir şarkı açmıştı. üstünde
kırmızı dar bluzu, skinny siyah pantolonu topuklu ayakkabıları ve röfleli
saçlarıyla şişmanlığını inkar ediyordu. Sağıma soluma baktım, ah eğleniyor
kendi başınaymiş. Girdim çıktım, bir şey demem gerekiyordu sanki. "Hmm bu
şarkı da ne güzelmiş, adı ne? " dedim. Kaloriferin üzerine bıraktığı
telefonu koşarak aldı ve şarkının ismine baktı. Söyledikten sonra " Peki
lost on you ne demek? '' dedi . İçimden " Sende kaybettim ben öbür yarımı
" demek geldiyse de demedim. Kimseyi üzmeye gerek yoktu.Daha öğlen
olmamıştı. Rujun güzelmiş, lütfen burda sigara içtiğimi kimseye söyleme, dedi.
Herkesin affettiği bir an vardır.
Acı çekiyordu. Korktuğu başına gelmişti. Bedduaya
inanmaya,Demet Akalın şarkılarıyla on yıl önce değil, iki gün önce başlamıştı.
Yorumlar
Yorum Gönder