POLİFONİK
Sanki
ülke Prestij müzik şirketiydi ve biz ona ait sanatçılar olarak, ‘’Kardeşlik Türküsü’’ klibini henüz çekmiştik.Başımıza geleceklerden(gugıl it) bir Elif Karlı kadar habersiz. Bu yazımsıda, siyasetten bahsetmeyeceğim,harf
vererek gündemi müzik ile değiştiren iletiler gibi düşün.
Sana
annemin en sevdiği çiçeğin saksısında kuluçkaya yatan kuştan(cinsini
bilmiyorum,kahverengi. Bird on wire gibi. ), bazı sabahlar,tam da biz balkonda
kahvaltı ederken akerdeyon çalarak yoldan geçen- beni bir sebepten
hüzünlendiren- Balkan çiftten, deniz kenarındaki taşlardan, her gece balkonda
süt içerek gazinodan gelen müziği dinlediğimden falan bahsetmek istemiştim
yazmaya oturduğumda. Ne ben Kürşat’ım ne siz Başar’sınız. İyi ki köşe yazarı değilim, Yılmaz Özdil’in üç
noktaları bile beni kurtaramaz. O yüzden
boşverelim.
Yine bir çok şey söylemek isteyip,
Mahsun Kırmızıgül’den falan bahsettiğim bir gün. Hepinize iyi akşamlar.
-Söyleme! Söylememek , söylemekten daha asil bir davranıştır-
PS: 'İşte Benim Türkiyem' şarkısının
klibini hiç bir yerde bulamadım. Çelik,Serdar,Ebru,Ege falan var ya hani o, Bulsam onu da bir şeye benzetecektim ki bebeğim benim de hayatta benzetemediğim bazı şeyler var,Cuppa gibi. Ve PS çene düşüklüğünü hiç bir yazı türü kaldırmaz,Öyle olsa üniversitedeki yazma dersinde yanlış' topic sentence'lar seçmez,kağıtlarımda ''too much information'' yazıları görmezdim kırmızı kırmızı. Söyledim ya size. Ne ben Elif'im ne de siz Şafak.
Yorumlar
Yorum Gönder